He pliert nå mi, he gåptglotzt mi an,
As wenn he mi wat frågen mücht,
As ob dat œwerst rut nich kann,
He sik to väl besünn, mi dücht:
Dat deit üm em mi orich leed,
Ik säd em jå den Ogenblick
Giern up de Städ all wat ik weet, -
Dat is un blifft een narrsches Stück!