Ik weet nich, wat dat heeten schall, -
Hannjochen kickt mi ümmer nå,
In Dönsbeheizte Stube un Hoff un Schün un Stall
Un wo ik gåh un wo ik ståh;
Denn kickt he üm de Eck un denn
Eens wedder œwer Tun un RickGeländer, Lattenzaun,
Denn ut de Luk gor nå mi hen, -
Dat is un blifft een narrsches Stück!

Un wenn he buten håkenplügen deit,
Un ik kåm de RägelMelkplatz auf der Weide ran,
Denn seggt he: Prr! De Håkenmecklenb. Pflug steiht,
He dreicht sik üm un gluuptguckt verstohlen, glotzt mi an
Un hål ik ’s Åbends SpolSpule un Flass
Un schuw mien Spinnrad ran ik;
Denn schultblickt heimlich he na mi hen för dwasstverquer, -
Dat is un blifft een narrsches Stück!