Oll Pingsten - du oll Pingsten!
Du güllen güllen Tiet!
De Gröttsten un de RingstenGeringsten,
wo ward dat Hart ehr wietweit!

För König un för KœterKätner,
hoch Barch un deepe Grünn’,
up KåtensKaten un up Schlœter
de een, de sülwig Sünn.

Dat sülwig gröne Läben,
an Halm un Busch un Bom.
De sülwig blåge Häbenblaue Himmel,
de sülwig söte Drom.

Een Lachen un een Singen,
een Nähmen un een Dank,
een Hart vör allen Dingen
de heelganze oll Welt entlang.