Nee, Jung, du wåchst dien Läben recht,
dat up sonn Been du geihst!
De sünd jo as ’n Wäwerknecht
sien, dat ’s dat allermeist.

Un, Jung, wenn du de Hand mi giffst,
denn heff ik grote Not,
wat du dor mål an hacken bliffst,
as Metten an mien’n Hot.

Nee, Jung, du möst in ’e Schniederlihr,
du büst as ʼn Lappen Plünn;
du kannst to Not dörch ’t Nådelühr
sülfst dörch, du büst so dünn.

Un wenn du ’n goden Schnieder warst,
möst wägen sœben Pund.
Un wenn du dat nich wägen deist –
denn büst nich mihr gesund!