Man Wunner deit sonn Hasselrot
noch an sonn lüttes Gör;
sök du man nå, dor wassen got’
dicht bi dien Gorendör.

Schlah längs de Nåht den rechten Strich
sien’n Puckel orrig dål,
dat eens mit em de Sxhlüters nich
in ’t Tuchthus nå dat hål’.

Man weck sünd dof, un blind sünd weck –
wenn du doch sehn man künnst!
De Hasselstöck – de Hasselstöck
de wassen nich ümsünst!