Lech em bi Tieden an dat Bitt,
wenn he sik steilen deit,
dat nåst sienʼn Tom he nich territt
un nich toschannʼ di schleiht.

Wurdst du dat man begriepen blot,
du büst doch süs klok nooch –
treckst du den Jung to’m Kåter grot,
kratzt he di ut dien Ooch.

Man wen sik nich bedüden lett,
de süht un kann nich sehn –
un männich, de keen Krüz nich hett,
is åpsch un köfft sick een.

Weck sünd stockdof, stockblind sünd weck –
wenn du doch sehn man künnst!
De Hasselstöck – de Hasselstöck
de wassen nich ümsünst.

Sonn Stock, dat is de wohre Stütt,
wu gråd sonn Jung an wasst,
gliek ihr he noch Geilriesers schütt –
nåst is de Tiet verpasst.

Kik! hett he irrst ʼn Spielenboort,
denn helpt keen Knüppel mihr,
un wenn he vun hågböken Oort
un Eekenholt ok wier.