Nu schient de Sünn so warm un hell
Up Feld un Woold un Wisch;
As Sülwer blänkern Bäk un SöllWasserlöcher im Gelände,
Un allens süht so frisch,
So grallfreundlich, hell, so quick ut un vergnöcht,
As een de inschlöp üngeweechtungewiegt
Un, nu he schlåpen,
Ritt beid sien Ogen åpen.

Wo quinkeleerttrillert de LewarkLerche schön,
Wo lustig quakt de Poch!
Dor achter schient de Såt so grön,
De Weit, de Rapp un RochWeizen, Raps, Roggen, -
Dat kümmt sik ganz gefährlichgefährlich, sehr all,
Dat helpt sik mal, dor kann sik ball,
Vörut tensam Ende bi de Eeken,
’Ne Kreih all in verstäken.