Un Trin, de kann een in de Kœk
herümmarachen hür’n;
de möt dat grot Fatt för de Päk
mit Wipens noch awschür’n.

Un ick, ick mücht, dat morrn all wier,
denn ward tohaugt dat Schwin;
denn kümmt de Kätel up dat Für, –
De ierst Wust, de is mien!
Hurra! Is ’t ’n Läben!
Nu gifft ’t Smolt un Greben,
Kohl-, Blot-, Grütt- un Hackwust,
Mett-, Läwer- un Knackwust!