3.
»Geiht nicks œwer Rennlichkeit!
Dat is mien Läben,
dat kricht mit ’n Titt een,
dat lett sik nich gäben;

dat steckt in dat Blot,
un dat lett sik nich lihr’n,
een mach noch so väl sik
un noch so dull bier’n

Dat hett all keen Schick nich,
wän dat nich is gäben;
geiht nicks œwer Rennlichkeit,
dat is min Läben!«

De Ollsche, de wüsst dunn mal
üm sik to griepen!
Se måkt sik von Krümmstroh
een mächtiges Wiepen;