Wu oft nich nagan büst mi, -
Wat kekst mi an so soet!
In Schummern hest du küßt mi, -
Min Hart dat würr so het.

Nu seggst, ick schall man lopen,
Du harrst mi jo man narrt;
Nu lach se alltohopen, -
Mi aewest blött dat Hart.

Nu trug ick werre Kenen. -
Wen wet, wat he nich lüggt!
Nu is mi, as ob ’k wenen,
Dot - dot mi wenen mücht.