Dat Unkrut steit all hoege,
Vel hoege as üns Kurn,
Un nege, ach! un nege
Is all en Rusch un Durn.

Nu höllt dat nich un breckt nich,
Is Hack nich, is nich Stel;
Nu treckt dat nich un reckt nich,
Un is nich halw, nich hel.

Wat wist du ’t noch vesteken,
Wat di nich mir geföllt?
Wat wist dat Wurt nich spreken?
Lat riten, Hans, lat breken,
Wat doch nich länge höllt!