Sü, nege sünd ’t drehunnet Joar,
Doa harr wi grar sonn Küll;
Ick wet, dunn stünnst du noch nich doar;
Doa was dat rein so kolt, foerwoar!
As ob de Wold mit Hut un Hoar
Up ens vefresen schüll.

Dat knallt, as wir doa grot Driwjagd,
De Forst dörch aeweall;
Dat was ’ne goa to slimme Nacht,
De Frost de harr sonn grausam Macht,
De stiwsten Boem, ir en dat dacht,
De basten mit sonn Knall.

Dunn stünn de hel Nurdkant in Für,
As set doa de ror Han
Hoch baben hoch up de oll Ird,
As ob dat ut mit er nu wir,
As schüll s’ de annen Stirn to Lir
In Schimp un Schann vegan.

As nast dat werre Früjoar würr,
Doa was dat Elenn grot;
Vun de oll Boem doa stünn de drürr
In Bork un Bast as droeg as Schürr,
Vespakt de Telgens, moer un schnirr,
Un all dat Jungholt dot. -