„Plattdeutsche Klassiker lesen!“
Fritz Reuter: Kein Hüsung
gekürzte Hörspiel-Fassung
Orthographie Reuter (2.Aufl. 1864) | Orthographie Herrmann-Winter |
Orthographie Reuter mit Übers. | Orthographie Herrmann-Winter mit Übers. 〉〉
- 3 -
un richt’t sik mit ein Ruck in Enn’
un starrt ümher un folcht de Hänn’
so kurlos œwer ’t brun Gesicht,
as hei nich mihr seihen mücht.
un harr doch süss so ’n hellen Blick
so måkt för Leif un Lust un Glück.
ach, œwer in sien jetzig Wäsen
is nicks von Glück un Lust tau läsen.
kiekt ein in ’t bange Ooch
un süht, dat ’t ut sien Angesicht
so un ihrlich rut lücht,
un fäuhlt dat Hart, wie em dat schlooch,
denn markt hei woll, denn weit hei wiss,
dat väl von Leif de Reed dor is.
un hei ’n bäten in de Fiern,
un süht de junge, witte Diern,
de langsåm ranner wankt alleen,
so blass un trurig antauseihn:
denn hei ok, wer ’t dån em hett
wer Hart em hastiger schlågen lött;
un süht hei sei so bleik un witt,
wie sei sachten geiht denn Wech entlang,
denn hei, wat sien Ooch so bang,
worüm dat in sin Hart so ritt.
un neger kümmt de bleike Mågd.