Martha Müller-Grählert
Wenn de laue Lenzwind weiht,
Wenn up Wischen un up Wegen
Sich will nieges Leben regen
Öwerall, wohin man süht, -
Is dat nich ’ne schöne Tied?
Wenn dat Kurn as Gold uns dücht,
Wenn de Tüffel lila lücht,
Wenn dat summt in Rosenbüschen,
Jungvolk danzt up greune Wischen,
Wenn dat juchzt in nah un wiet,
Is dat nich ’ne schöne Tied?
Wenn dat Awt in vuller Pracht
Dörch de welken Bläder lacht,
Wenn de See ehr Psalmen singt,
Dat de Schum de Dün hochspringt,
Wenn in ’t Ruhr de Wildgaus schriet,
Is dat nich ’ne schöne Tied?
Wenn in Schummern Grot un Lütt
Üm dat Füer tausamen sitt,
Wenn de Flocken sachte fallen
Un de braden Äppel knallen, -
Ganz gewiss un ohne Striet
Is dat uck ’ne schöne Tied!
Quelle: Sünnenkringel 1927 S. 9