Martha Müller-Grählert
Vull Jugendlust un Leben?
Dat Lachen, dat de ganze Welt
Mücht ut de Angeln häben?
So unerfohren, sorgenfrie,
Vull Öwermut un Schelmeri?
Dat is ein schönet Lachen.
Kennst du dat Lachen, hell von Glück,
Herzfrisch un vull Behagen,
Wenn einer is an’t Ziel gelangt
Nah Mäuh un Not un Plagen,
Dat Lachen vull Taufredenheit,
Vull Tauversicht un Schaffensfreud?
Dat Lachen is noch schöner.
Doch kennst du uck dat Lachen woll,
So sacht un sanft un äben,
Dat ut ein Hart vull Wunden kümmt,
Von Lippen, leidümgäben?
Dat Lachen dat dörch Tranen klingt,
So as de Sünn dörch Wulken blinkt –
Dat is dat schönste Lachen.