Martha Müller-Grählert
Ut säute Kinnertiet
Dor steiht ein oller Flederbom,
Ick seih em noch as hüt.
Sin Telgen hüngen runner
Bet up de Ird hendal,
Dor unner, ach dor unner
Set ick so männich Mal.
Wenn sacht in weike Sommernacht
De Mand heruppe steg,
Un siene witte Sülwerpracht
Up Wisch un Wägen leg,
Denn ruschelt dat in ’n Fleder
So heimlich un so lies,
Un tuschelt in dei Bläder
Up wunnerliche Wies’.
Ick set un lauscht un drömt dorbi
Den allerschönsten Drom. –
Wur seut klung doch dien Melodie
Du oller Flederbom. –
Sei is verhallt för ümmer
Bet up denn letzten Ton,
Un nümmer wedder, nümmer
Dröm ick so seut as don.