Nu låt mi los, nu låt mi gåhn!
Du drückst mi jo to Grus.
Nu heff ik lang nooch bi di ståhn,
nu möt ik flink nå Hus.

Nu låt mi los, nu låt mi gåhn!
Ick dörf nich mihr, Gott weet!
Ick heff di mihr to Leew all dån,
as ihrlich Leew dat möt.

Wenn ’t Vader markt, wenn ’t Moder süht,
wo ik mi hier verschenk –
wän weet, wän weet, wat denn geschüht,
mi gruust, wenn ik dat denk.

Nu låt mi los, nu låt – nu låt!
Hürst nich, dor knarrt de Dör –
süht Vader hier mi up ’e Stråt,
he schleiht mi schwart un mör.