Wat mach ik di giern,
du söt oll lütt Diern!
Wat sünd dien Külpen so grell!
As wenn dor ’ne Sünn
in beid se stünn
un scheen up twee blage Söll.

So schier büst, so glatt,
so quick as ’ne Katt,
man dat du nich kratzt un nich stellst;
dien Münd is so rasch
un dien Wuurt knasch un basch,
man dat du nich lüchst un nich schellst.

Un büst du mi got,
denn so kumm up mien’n Schot
un wäs man nich zipp un nich öt!
Un büst du mi bös,
denn gåh nah de Gös
un kiek mi doch an nich so söt.