Kind, griep nich nå de Blömeken –
dor luert dat Wåtermöhmeken,
wu sonn gäl Mümmelk flütt.
Still is de See dor, still un deep,
un mennigeen, de dornå greep,
koppœwer schöt he un versöp,
as Müs’ in ’e Melkenbütt.

De Mümmelk ståhn so wiet af all,
dat een se nich aflangen schall,
ob een ok meent, he künn.
Nimm nich sonn oll dumm Stück di vör!
Süh, grippst du all to driest nah ehr,
denn ward de Kopp up eens di schwer,
denn plumpst du batsch eens rünn.