Still un eensåm alle Welt –
allens licht un schlöppt
in dat Dörp un up dat Feld,
bet de Dach se röppt.

Nicks rögt sik. In wiede Fiern
man een Köterblaff,
man dor båben schütt een Stiern
up üns’ Kirchdack raf.

---

Månd un Stirn un Stirn un Månd
de lücht’ man so blank
vun de Sünn, bi de se ståhn –
secht üns’ Köster Pank.

Man üns’ oll lütt Paster seggt:
Dat ’s Gott’s Angesicht!
Pasting, glöf ik, de hett recht,
un de Köster lücht.