Ik wull, hier stünn man sonn Franzos,
sonn Klås von Hannemann –
fuurts mit de Plemp fohrt ’k up se los
un haut se in de Pann.

Ik weet, du büst un bliffst mi tru;
na lach eens, Diern! Wat weenst?
Keen anner ward mien Fru as du –
un nu adschüss noch eens!
De Trummel schleit nu trumtritrum!
Kamråd kumm! Kamråd kumm!
Rechten, linken! Speck un Schinken!
Gråd de Been un stief de Nack -
Kamråd kumm mit Sack un Pack!