Nu kam un kik Se, Wäschen,
Hir enmal in min Weg,
Ob twe sonn drall lütt Twäschens,
As min sünd, Se all seg.
Kik S’ ens, wat Plustebacken!
Vun Kopp bet uppe Hacken
Sünd se – wat wet ick Gott dat Dank! -
Man ünveropen – schir un blank.

Grar so as twe lütt Droßels,
So ligg’ se in er Nest;
Ne, sonn Poar snacksche Boßels
De sünd noch ni nich west.
Fangt en man an to quarren,
Glik deit de anne blarren;
Un huchelt sick un haegt sick man
De en – furtst fangt de anne an.