Nich woar – dat ’s ok goa to vedretlich, is ’t nich?
Voerut foer Allens, wat ’ne Wirtschaft hett,
De nu droeg Were grar so noerig brukt,
As Wind ’ne Mael un as en Schip dat Wate –
Wenn sacht un flink denn Drupp an Druppen dalföllt,
So dicht tohop, as wir’n s’ in Garwen bunnen.
Swart is de Lucht, un dat’s en mächtig Schur,
Wat en mit Fog Landregen heten dörwt;
Dat höllt dre Dag un Nacht in enschen an,
De Kurrpitsch in de Buddel rönnt as dull,
De Pogg in ’t Glas, de will abslut nich stigen,
Un ’t oll dumm Wereglas dat föllt noch ümme –
Nich woar, dat ’s ok goa to vedretlich, is ’t nich?
Voerut foer Allens, wat sonn Wirtschaft hett.
En Ogenblick lett sacht de Sünn sick sen,
Man witt un matt süt s’ ut as Melk, de kest is,
As wir s’ elennig krank un harr koll Fewe,