Lat mi man tofreren, Lurwig, Sü, du kannst mi doch nich frin, Un du makst de Lür man reren, Doarüm lat dat Tarren sin! Du hest nicks un ick nich, Lurwig, Un so hett dat all ken Deg, Hett dat all ken rechten Schick nich, – Ga din Gang! Ick ga min Weg. Wi paß in de Joar nich, Lurwig; Oelle büst ’ne hele Stot, Un in Grött ok hel un goa nich, – Du büst lütt, un ick bün grot. Du büst lütt un pipig, Lurwig, As ’n oll pipsig mitig Hon, Strakst di mit de Dirns to hüpig Un du magst nich girn wat don.