5. Se seten un hukten Tosam up twe Hükes Un bünnen to Bessen Barkrises un Strükes. Se legen so dull un so Wiß in de Selen, – De Swet schoet er druppwis Heraw uppe Delen. - Nu felt üns man, More, Noch fiw an twe Stigen! - - - De wael’ wi woll, Vare, De wael’ wi woll krigen! - - - De Bessen de dräg’ wi Nu morrn na den Mölle; Brot krig’ denn in ’t Schapp wi Un Tüffken in ’n Kelle!-