Schreibung:
Original
Alwine Wuthenow
An dei Jören
„Ümme grot war’n, ümmer grot war’n“
Un wat hewt J’ denn, sünd J` grot?
Ach wull’t Ji man weeten, wo glücklich Ji wiern!
Ji sünd jo as Königs un Kaisers up Iern!
Hewt allwegs ’t Regieren, känt allwegs Jug rauhn,
Un Nachts dörft jug stören nich Hund ore Hauhn!
Hewt jichten Belang’ Ji, wer süll dat nich still’n?
Jug möten jo wesen dei Engel tau Will’n,
Un wat Ji dauht wünschen, dat kummt ungebäden,
Un Allens mit Freuden und allens mit Freden.
Nu föllt Jug dat Glück noch von leene in’n Schoot
Wo swoa möt man ’t söken, is worren man grot!
Lew God schnitt Jug sülwen das Brod in de Hand
Un streut Jug noch babenin drup Zuckerkand.
Eens nehmt Ji ’t alleen Jug nah egenen Kopp,
Doch denn is ’t goa bitter, sünd Thranen doarop.
Drüm wees’t man taufreden un wünscht Jug nich grot,
Denn ach! mit all dat Wassen, doa wass’t ok dei Noth