Schreibung:
Original
Diederich Georg Babst
Dat Fack
Mi all dat Lustige begewen?
Wat ’s dat värn Schnack?
Darto bin ick jo nich ertagen,
Drum willk mi nich mit Grillen plagen.
Dat iß mien Fack!
Wenn mi de Minschen ook beklätern,
„Ick döchte nich, ick müst mi betern,"
Wat ’s dat värn Schnack?
Ick laht se jümmer eeren Willen,
Verschluuk geruhig eere Pillen,
Dat iß mien Fack!
Ick söll beständig to Huhß weesen,
Nicks dohn aß schriewen un aß lesen,
Wat ’s dat värn Schnack?
Ick laht towielen ook wol fieren,
Un ga di vär dat Dohr spatzieren.
Dat iß mien Fack!
Ick söll so ehnsam vär mi lewen,
Un de Gesellschaft mi begewen?
Wat ’s dat värn Schnack?
De goden Fründe up to staken,
Mit en mi ehne Lust to maken.
Dat iß mien Fack!
All Daag na jeden Krog to lopen,
Wo Hack un Mack un altohopen,
Wat ’s dat värn Schnack?
Ick gah nich hen wo all de Rieken,
O ne, cik bliev by mienes Glieken,
Ick söll mit schönen Kleedern prahlen,
Un denn den Koopmann nich betahlen?
Wat ’s dat värn Schnack?
Veel leever dreg ick grawes Laken,
Un höd mit Schulden di to maken,
Dat iß mien Fack!
De ganze Nacht di dörch to speelen,
Wenn mieto ook de Drüddels fehlen,
Wat ’s dat värn Schnack?
Up sonn Geweinn will ick nich hapen,
Veel leewer leg ick mi to schlapen.
Dat iß mien Fack!
Veel eten alle Daag di Braden,
Un weten sick in Wien to baden.
Wat ’s dat värn Schnack?
Ick laht mi von mien Fru wat kaken,
Se weht dat darin klook to maken.
Dat iß mien Fack!
Sick alle Daage vull to supen,
Det Awends denn to Huhß to krupen,
Wat ’s dat värn Schnack?
Mi iß de Regel ehnmal gewen:
Hübsch nüchtern un ook mäßig lewen.
Dat iß mien Fack!
Ick söll de Näs ganz hoch di dregen,
In mienen Harten Hochmuth hegen?
Wat ’s dat värn Schnack?
Mien Hoot de kann dat Tüchniß gewen,
Wu höflich ick dat weht to lewen.
Dat iß mien Fack!
Söll ick na anners Fruens lopen?
De Dierns gar op de Straat anropen?
Wat ’s dat värn Schnack?
Mit ene gode Fru to lewen,
Un eer mien ganzes Hart to gewen,
Dat iß mien Fack!
Den annern Minschen ’t Brod to nehmen,
Un sick by eeren Glück to grämen
Wat ’s dat värn Schnack?
Ick will en gern alles ook günnen,
Mien Brod ward ick ja lieker finnen,
In mienem Fack!
Söll ick mi dadörch Fiende maken,
Na Saken sehn de mi nich raqken?
Wat ’s dat värn Schnack?
De kleenste Fiend de kann mi schaden,
Drüm will ick jedem Minschen raden:
Vermeed dit Fack!
Wenn gar to wenig to verdeenen,
Sall ick dar sitten gahn un weenen?
Wat ’s dat värn Schnack?
Heff ick di ook dat di nich by Schepeln,
Bün ick tofreeden ook by Lepeln.
Dat iß mien Fack!
Up annern Lüden sick verlaten,
De uns to helpen sick vermaten,
Iß man son Schnack!
Ick will süfwst Hand an leggen,
Un dann to sonnen Lüden seggen:
Dat iß mien Fack!
Quelle: Uhterlesene Pladdütsche Gedichte (1812) S. 19-22.