Ick glöv, wi kriegt Frem!
Ick kiek ins de Fahrweg bien Karkhoff hinlang
Ick wul so gern hem!
Vör Morgens in Stuv, as ick seet un har neit,
Da full mi de Scheer
Da stecken de Spitzen jüs akorat beid
ganz piel in de Eer.
Drum glöv ick ok säker Fru Mellern kumt ’rut
Mit Kinner un Mann
Ick kreg ok min Sünndagstüg lever herut,
Un trock mi smuck an.
Dat is hier in Stuv nu so sauber un nett,
De Klappdisch so blank!
Dat Theebrett mit goldrandte Tassen besett,
De Theeputt dermang.
Nu sitt ick un denk noch bis Moder nöös waakt,
un wenn se mi röppt,
Is allens in Schuß un de Theekätel kaakt,
Wo lang se hüt slöpt!
De Sünn schient so fründlich in ’t Finster herin
Dat ’s buten so grön.
Ick hol noch en Struß von Lavendel herin,
Denn rükt dat so schön.
Sieh, richtig da kamt se bien Karkhoff herum!
De Peer Schritt vör Schritt.
Erst weer ick so glücklich, nu bin ick rein stumm,
Ja, Peter is mit!