Un wat se to sik tuscheln don,
dat is een gräsig Wuurt,
Herr du mein Gott un Jesu Sohn –
dat will œwer mien Tung nich fuurt.

Dien Ooch is so holl un boll, Mariek!
Un dien Luft, de hålst du so schwer,
so gräsig sühst du mi an as ’ne Liek,
de sülfst sik ’n Leed andeer.

Du sühst jo so leech un so bleek, Mariek!
Du sühst jo so nüsterbleek!
Wat söchst du dor achter den Mœhlendiek
bi dat Schelp dor un de holl Eek?! -