Dat der he nich, oll Buller was doa seke,
Dat müß he bete weten, doa sloeg em
Ken Are na, un sonn oll Premi, wen
Mag doa girn ’ran, wenn dat nich noerig deit.
Dunn ens na Disch – de Rapp de was meist rip –
Harr Krischan Bulle in sin Armstol legen,
Lurt uppe Müs doa ’n beten, as he ’t nennt,
De Ben lang utstreckt voer sick up ’n Schemel,
Sin Fru er siren Halsdok aewe ’n Kopp –
Denn dat was swol, un de oll Flegen stoeken –
Un droemt, wat Brokelmann dre Dale sößtein
Em boer foer ’n lütten Schepel Rostocksch Mat
Un, wenn tein Last dat würr, denn en mit anne
Dre dusend un drehunnet dörtig Dale.
Un doabi sagt he as ’ne duwwelt Brettsag,
De voer dre Pir un ’n boeken Kammrad geit;
Un doato snoew un pust he mankedörch,
As harr he in Rappswate aewenam sick,
Blot man vun wegen den kaptalen Bott
Un tovel Negenogen doato eten. –
Dunn rullt dat los up ens. As wenn sonn Schostein
Vun baben vun den baewelst Baen dal instörrt,
So ballert dat, so rastert dat un gnastert.
Up sprüng oll Bulle, rew sick mit de Düm
Sin beiden Ogen kloar un kek ut ’t Finste.
Weg was de Drom! Doa stünn dat pickenswart,
Doa günt den Se, un steg un steg un swüll,
As wull un müß dat aewe ’n Se ens ’raewe,
Grar up den Rappslag los. – Oll Bulle ’rut,
Sin nigen Hot sett in de Foart he up,