Dat ’s nu glik an dre Mand all ’ran,
Du slepst di man so hen;
Un bi di sleit rein goa Nicks an,
Ken Awschrift un ken Spenn.

Wat, Bengel, nimm di doch tosam!
Du sleist jo ganz ute Oart –
Sü, Jung, ick lat den Docte kam,
Wenn mi dat lang noch woart!