In ’t Holt doa de Grotmüle, Wat hew de doa to Kop? Kukuk un Vagel Bülow De zaustern sick tohop. De kraekeln sick tosamen, Wen bete vun se kann; Un wenn to Enn se kamen, Denn fang’ se werre an. Kukuk! Kukuk! so kreit dat, Kukuk! Kukuk! – denn so Ens Bü - bü - bülow! fleut dat, Bü- bülow! Bü - bülow. De Kukuk harr nich swegen, Harr girn dat letzte Wurt; He hett sick hesch all schregen Un kukukt ümme furt.