Schreibung:
Erstdruck (1859) 〉〉 Erstdruck mit Übersetzung Orthographie Herrmann-Weber 〉〉
John Brinckman
Scharpenwewe
Droepen sick bi ’n Graben.
Se harr seten up er Bült,
He sin Schuwkoar schaben.
- Ne, wu flitig! Ne, wat ’n Flit!
Nawe, so wat lewt nich!
Dat ’s nu glik nachtslapen Tit,
Man Ji aewegewt nich! -
- - Nawesch, je dat ’s as dat is
Dat sünd hochbent Joaren!
Schillingsteg is Dalesweg,
Wen Nicks hett moet spoaren. --
- Wat en ment un wat en seggt,
Nawe, sünd twe Saken;
Ji hewt got wat voer Juch bröcht,
Brukt nich mir to raken! -
-- Wat en foer sick sülm nich deit,
Deit en foer sin Goeren! --
Doamit füng he werre an
As en Kirl to boeren;
Tröck un schoew un schoew un tröck, -
Sur würr ’t den Ollen,
Sur, – bet he voer sin Lock
Mit sin Schuwkoar hollen.
Na, - got Nacht ok, Fru Quadux! -
-- Got Nacht, Scharpenwewe! --
Dünn tröck he sin Schuwkoar na
In sin Lock an ’n Aewe.
- Gott ne ja! Na, voer sonn En
Mak ick Krüz un Segen! -
Sär dunn Fru Quadux un is
In ern Pol ’rinstegen.
Voß harr ’t hürt un grint un sär:
- Slachte, Garwe, Schinne
Sünd von Anno Toback her
Swestebroerekinne! -