Schreibung:
Erstdruck (1859) 〉〉 Erstdruch mit Übersetzung Orthographie Herrmann-Winter 〉〉
John Brinckman
Grotmüle
Wat hew de doa to Kop?
Kukuk un Vagel Bülow
De zaustern sick tohop.
De kraekeln sick tosamen,
Wen bete vun se kann;
Un wenn to Enn se kamen,
Denn fang’ se werre an.
Kukuk! Kukuk! so kreit dat,
Kukuk! Kukuk! – denn so
Ens Bü bü bülow! fleut dat,
De Kukuk harr nich swegen,
Harr girn dat letzte Wurt;
He hett sick hesch all schregen
Un kukukt ümme furt.
Dat felt man, dat de Heiste noch
Tscharkt mankedörch, tschitscharkt;
Rurdunk, Dompap un Krei se noch
Doamank körrt, schalkt un karkt;
Dat felt man, dat Quadux un Pogg
in ’t Brok doamanken quakt, -
Denn wiren se doch all in ’n Tog,
De dat Vegnoegen makt.
De hogen Boem de schürrn
Er Köpp vedretlich all,
As wenn se dow noch würrn,
Wenn dat nich uphürt ball.