Schreibung:
Erstdruck (1859) 〉〉 Erstdruck mit Übersetzung 〉〉 Orthographie Herrmann-Winter
John Brinckman
Nie Quartier
de Vörstadt lustig lang!
Nu kümmt de heele Kumpanie
mit Sang un Kling un Klang, juchhei!
mit Sang un Kling un Klang.
De Herr Furier, de Herr Furier
de tröck uns lang vörut.
hurra, hurra, ’n nie Quartier!
hurra, ’n niege Brut, juuchhei!
hurra, ’n niege Brut!
Un wenn wi wedder vörwarts gåhn,
is mennigeen beschwöögt;
man Jumferntrån, sonn Jumferntrån,
wu ball is de nicht drööcht, juchhei!
wu ball is de nich drööcht.
Kumm her eens, Liesch!! Kumm her, Mariek,
Wiesch’, Stien un Fiek’ un Dürt’!
Wo is de beste Danzmusik,
wo sünd de besten Üürt, juuchhei!
Wo sünd de besten Üürt?
Nu kumm, Kamråd, un måk di pråt!
Nu sök wi beid uns een.
Wat dücht di vun de Schwart, Kamråd?
De is mål stramm to Been, juchhei!
De is mål stramm to Been.
Flink, ihr een anner fast se loost!
Wat dücht di vun de Witt?
De smitt sik mächtig in de Bost
un hett sonn stolzen Tritt, juchhei!
Un hett sonn stolzen Tritt!
»Nimm du de Witt, nimm du de Schwart,
nimm du se di all beid!
Ik leet to Hus mien Hart, mien Hart,
ik leet to Hus mien Freud, juuchhei!
Mien Schatz, mien Troost, mien Freud.
Ick will keen Hand, de sachter stråkt,
ik mach keen blanke Ooch!
Mien Wuurt, dat heff ik ehr vermåkt,
an een dor heff ik nooch, juuchhei!
An een dor heff ik nooch!«