Schreibung:
Erstdruck (1859) 〉〉 Original mit Übersetzung 〉〉 Orthographie Herrmann-Winter


John Brinckman


Frühjohr


Nu schient de Sünn so warm un hell
Up Feld un Woold un Wisch;
As Sülwer blänkern Bäk un
SöllWasserlöcher im Gelände
,
Un allens süht so frisch,
So
grallfreundlich, hell
, so quick ut un vergnöcht,
As een de inschlöp
üngeweechtungewiegt

Un, nu he schlåpen,
Ritt beid sien Ogen åpen.

Wo
quinkeleerttrillert
de
LewarkLerche
schön,
Wo lustig quakt de Poch!
Dor achter schient de Såt so grön,
De
Weit, de Rapp un RochWeizen, Raps, Roggen
, -
Dat kümmt sik ganz
gefährlichgefährlich, sehr
all,
Dat helpt sik mal, dor kann sik ball,
Vörut
tensam Ende
bi de Eeken,
’Ne Kreih all in verstäken.

De Fleeder un de Stickelbeer
Wo schmuck dat an sik lett!
De heww’ all grote gröne Bläder
Un richtig an all sett’t.
Man œwerst üns oll Appelbom
De reckt sik noch as half in Drom,
Ss wür dor nicks
versätentverpasst
,
Slöp se ok noch ’n bäten.

Nu kiek eens diss twee
KnuppensKnospen
, kiek!
Sehn s’ nich as Eier ut,
De
hicktangepickt
all heww’ un wo nu gliek
De Kükens krupen rut?
As ob se sülfsten up sik pickt,
Un nu de Schnåbel ruter kickt?
Wo lang will dat noch wåhr’n,
Is grön de heel oll
GårnGarten
.

So licht ward mi dat un vergnöcht
Ik weet nich wat ik mücht, ...
As ob dor wat in mi sik rööcht,
Wat Flünken hett un flücht;
So heet ward mi dat in ’t
GeblötBlut
,
As ob ik sülm giern Knuppens
schötschösse
,
As wier noch half in Drom ik
Un ok sonn Oort von Bom ik. -

Schreibung Mecklenburgisch-Vorpommersch nach den Orthographie-Regeln von Renate Herrmann-Winter.
Einige Wörter sind erklärt (schwach unterstrichen, "Mouse-Over")