Schreibung:
Erstdruck (1859) 〉〉 Erstdruck mit Übersetzung 〉〉 Orthographie Herrmann-Winter
John Brinckman
Achter in ’t Holt
as wir ’ne Kirch dat Holt,
mit väl wied Bågenfinster
un Pielers, hoch un olt.
Dat is so still nu worn;
de Woold, de steiht un schwicht,
as wenn dor vun sien Kanzel
de Preester rünner sticht;
as wenn dor vör ’n Altor
de Preester steiht un singt
un de Gemeen den Sägen
un ehr den Fräden bringt.
Dat is de söte Vågel,
de Nachtigall is dat –
dat schleiht een’n so to Harten,
dat Ooch dat ward di natt;
as künnst du af dat lüchten
all, wat up ’t Hart di licht,
as ob een gåhn un bichten
un still eens bäden mücht.
De hogen ollen Eeken
de geiht dat dörch ’e Kron,
de hogen ollen Eeken,
as Chor un Örgelton.