SUCHE:
Vullmånd
m.
Vollmond
| Plattdeutsch | Vullmånd |
| Silbentrennung | Vull|månd |
| Wortart | Substantiv: Maskulinum |
| Sprachniveau | B (selbstst. Sprachverwendung) |
| Hochdeutsch | Vollmond |
| siehe auch | Månd 〉〉 |
| flektierte Formen | |
| Etymologie | |
| aus mittelniederdeutsch vulmān |
| Wörterbücher: | |
| Fritz-Reuter-WB | Vullmand, Vullman |
| John-Brinckman-WB | Vullmand |