Schreibung:
Original
Wilhelm Bornemann
Mein Wunsch
Wer legt de Hand woll dran?
Wer hät doato den Sinn, den Will’n?
Den träd ick bittend an.
Klein is mien Wunsch, un doch so groot,
So schweerlich to erring’:
Un doch sök ich nich Öäberfloot,
Nich Rang, nich Ehrending’.
Mien Wunsch is: up de Middelstroat
(Dät will ick trülich seng’n)
Nich allto hoch, nich allto quoat,
Dat Leben hentobreng’n.
Wo Arbeit, still in hillger Pflicht,
Dät däglich Brodt mie gift:
Wat Noth is, ok tom Unnerricht
Noch vör de Kinner blift.
Vör harter Minschen arger Sinn
Bewoahrt up mienen Gang:
Wer lett dät groote Glück mie finn’ -
Ick bröcht äm ewgen Dank!
aus: Plattdeutsche Gedichte ; Bändchen 2 (1816) S. 18 f.