SUCHE:
Hööch, Hööcht, Hööchte
f.
Höhe, Anhöhe
| Plattdeutsch | Hööch |
| Silbentrennung | Hööch |
| Plattdeutsch (2) | Hööcht |
| Plattdeutsch (3) | Hööchte |
| Wortart | Substantiv: Femininum |
| Sprachniveau | B (selbstst. Sprachverwendung) |
| Hochdeutsch | Höhe |
| Hochdeutsch | Anhöhe |
| flektierte Formen | |
| Herrmann-Winter | |
| Plattdt.-hochdt. WB | Hööch, Hööcht |
| Wendungen | |
| Hei is in´e Hööcht gåhn. Er ist in die Höhe gegangen. (übertr.: Er ist sehr gewachsen.) |
| Etymologie | |
| aus mittelniederdeutsch hȫgede/hȫchte |
| Wörterbücher: | |
| Wossidlo/Teuchert | Hög´ f. |
| Dähnert | Högd, Höge |
| Fritz-Reuter-WB | Höcht |
| John-Brinckman-WB | Hoeg |