SUCHE:
runschen
swv.
rauschen, rasseln; wühlen
| Plattdeutsch | runschen | 
| Silbentrennung | run|schen | 
| Wortart | Verb: schwache Flexion | 
| Sprachniveau | B (selbstst. Sprachverwendung) | 
| Hochdeutsch | rauschen | 
| Hochdeutsch | rasseln | 
| Hochdeutsch | wühlen | 
| Herrmann-Winter | |
| Plattdt.-hochdt. WB | runschen | 
| Komposita | |
| Wågenrunschen | 〉〉〉 | 
| Etymologie | |
| aus mittelniederdeutsch rünschen ’rascheln, rasseln, klappern, rauschen‘ | 
| Wörterbücher: | |
| Wossidlo/Teuchert | runschen | 
| Pommersches Wörterbuch | runschen | 
| Dähnert | Runschen. Runscheln | 
| Fritz-Reuter-WB | runschen | 
| John-Brinckman-WB | runschen, runscheln |