SUCHE:
Vagabund, Vågelbunt
m.
Vagabund, Landstreicher
| Plattdeutsch | Vagabund |
| Silbentrennung | Va|ga|bund |
| Plattdeutsch (2) | Vågelbunt |
| Wortart | Substantiv: Maskulinum |
| Sprachniveau | C (kompetente Sprachverwendung) |
| Hochdeutsch | Vagabund |
| Hochdeutsch | Landstreicher |
| flektierte Formen | |
| Plural | Vågelbunte |
| Herrmann-Winter | |
| Plattdt.-hochdt. WB | Vagelbunt (scherzhaft) |
| Etymologie | |
| aus französisch vagabond, lateinisch vagabundus ’umherschweifend‘ |
| Wörterbücher: | |
| Wossidlo/Teuchert | Vagelbunt |
| Fritz-Reuter-WB | Vagelbunt, Vagebunt |
| John-Brinckman-WB | Vagelbunt |