SUCHE:
Mul
n.
Maul, Mund
| Plattdeutsch | Mul | 
| Silbentrennung | Mul | 
| Wortart | Substantiv: Neutrum | 
| Sprachniveau | A (Elementare Sprachverwendung) | 
| Hochdeutsch | Maul | 
| Hochdeutsch | Mund | 
| flektierte Formen | |
| Plural | Müler | 
| Herrmann-Winter | |
| Hochdt.-plattdt. WB | Mul | 
| Komposita | |
| Grotmul | 〉〉〉 | 
| Lästermul | 〉〉〉 | 
| Lickermul | 〉〉〉 | 
| Wendungen | |
| Wenn de Minsch dusend Johr´n olt ward, will hei liekers noch dat Mul vull Tähnen hebben. Wenn der Mensch tausend Jahre alt wird, will er trotzdem noch das Maul voller Zähne haben.  | |
| Denn geiht dat Mul, as wenn´t mit Bodder schmeert is.  Dem geht der Mund, als wenn er mit Butter geschmiert ist. (übertr.: Er redet viel.)  | 
| Etymologie | |
| aus mittelniederdeutsch mûl n. | 
| Wörterbücher: | |
| Wossidlo/Teuchert | Mul n., selten f. | 
| Fritz-Reuter-WB | Mul | 
| John-Brinckman-WB | Mul |