SUCHE:
Köst
f.
Schmaus, Kost, Festessen
| Plattdeutsch | Köst | 
| Silbentrennung | Köst | 
| Wortart | Substantiv: Femininum | 
| Sprachniveau | B (selbstst. Sprachverwendung) | 
| Hochdeutsch | Schmaus | 
| Hochdeutsch | Kost | 
| Hochdeutsch | Festessen | 
| Anmerkung | veraltet; gebräuchlich in Zusammensetzungen wie "Austköst/Oornköst" und anderen Bezeichnungen von Festlichkeiten | 
| flektierte Formen | |
| Herrmann-Winter | |
| Plattdt.-hochdt. WB | Köst (veralt.) | 
| Komposita | |
| Austköst | 〉〉〉 | 
| Nåkost | 〉〉〉 | 
| Nachtkost | 〉〉〉 | 
| Wendungen (andere Wörterbücher) | |
| John Brinckman | |
| Nu giwt dat frische Kost Nun gibt es frische Kost (frisches Festessen)  | |
| Etymologie | |
| aus mittelniederdeutsch kost, köst, koste f. | 
| Wörterbücher: | |
| Wossidlo/Teuchert | 1. Kost. 2. Köst | 
| Dähnert | Köste | 
| Sibeth | Köst, Kost | 
| Fritz-Reuter-WB | Köst | 
| John-Brinckman-WB | Köst |