De ol Wichel



Denn klopp man ant Finster
Denn klopp du man sacht,
Dat Dörp liggt to slapen
Un still is de Nacht.


Denn klopp man ant Finster,
Man sacht anne Rut,
Ik hör di int Slapen,
So kam ik herut.


De Garn is so ruhi,
De Maan is so blank,
Kumm sacht, kumm vunnacht,
Kumm de Stig man hentlank!


Dar steit de ol Wichel,
Darünner de Steen,
Un beid wüllt wi sitten,
Nan Hȩben rop sehn.


Un beid wüllt wi snacken,
So heemli, so sacht,
Un nümms schall dat wȩten,
As Maan un de Nacht.